Ik heb ideeën over hoe een economie zou moeten werken. En omdat ik in deze opvattingen (op zijn minst ogenschijnlijk) verschil van de meerderheid van de samenleving, voel ik me vaak niet op mijn gemak.
Ik vind bijvoorbeeld dat dieven vervolgd en gevangen gezet moeten worden. Ik ben het echter zat dat dit vaak niet gebeurt. Niet alleen in de gevangenis, maar zelfs voor hogere mensen op hoge posities wordt niet veel gedaan. Om aan de macht te blijven? Wat doen ze dan? Ze geven aan de \’behoeftigen\’. Uit gewone, soms lege portemonnees. En als ze ergens meer geven dan ze nodig hebben, is het logisch dat er elders een tekort moet zijn.

Ik zou graag zien dat de echt zieken in dit land gesteund worden. Als iemand een ledemaat mist, als iemands hart klopt met de laatste kracht, als iemand letterlijk niet verder kan kijken dan zijn neus lang is, als iemand niet kan horen wat hij wil horen, dan heeft hij recht op een fatsoenlijk leven, of op zijn minst een acceptabel leven, in een fatsoenlijke, sociaal georiënteerde samenleving. Daar zouden ze recht op moeten hebben. Maar wat is de realiteit? Het zijn deze mensen die worden beschaamd en ontzien. Omdat ze zich niet kunnen verdedigen of uitspreken.

Gepensioneerden zouden de voorwaarden moeten krijgen om een fatsoenlijk leven te leiden. Maar hoe worden ze behandeld? Als je verwacht dat ze flirten met ellende, verwacht het dan niet. Dat komt omdat degenen die vandaag de dag de pensioengerechtigde leeftijd bereiken, tijdens hun werkzame leven te horen hebben gekregen dat hun pensioen op een dag niet genoeg zal zijn en dat ze moeten sparen. En wat gebeurt er nu? Vandaag is dat geld er niet. En de politici? Zij geven meer geld dan de staat zich kan veroorloven aan arme mensen die het sparen hebben opgegeven. Want dat is een betrouwbaar deel van het electoraat dat \’gekocht\’ kan worden. En jongeren wordt verteld dat ze moeten sparen voor hun oude dag, zoals ze vroeger deden. Voor een oude dag waarop ze niets meer zullen hebben door schulden.
Jonge gezinnen moeten worden gesteund. Ze lijken echter niet \’op de juiste manier te stemmen\’ en zijn daarom vaak in een grotere achterstandspositie dan degenen die gepensioneerd zijn of nooit gewerkt hebben.

Dit komt omdat degenen die eufemistisch \’sociaal kwetsbaar\’ worden genoemd ook het systeem van overheersing steunen. Mensen die eufemistisch \’sociaal kwetsbaar\’ worden genoemd, steunen ook het systeem van overheersing omdat ook zij het systeem van overheersing steunen. Traditioneel wordt van het geld van degenen die werken, ook geleend.
We leven gewoon in een vreemde economie. We zouden het een sociale economie kunnen noemen, maar sociaal is het nauwelijks. Dat komt omdat er maar al te vaak wordt voorzien in degenen die geen recht hebben om iets te vragen en degenen die echt behoeftig zijn niet genoeg krijgen.
En hoe zit het met de arbeiders? Fuck de arbeiders. Wie geeft er om de arbeiders? Om de een of andere \’onbegrijpelijke\’ reden boycotten ze op walgelijke wijze verkiezingen of stemmen ze op de \’verkeerde\’ politici. Het is voor politici die in staat zijn om politiek te bedrijven in de geest van gezond verstand.